mencemarkan nama sbp jea...

sy x pernah melihat teater secara live sebelum nie... x minat pun w/pun mase dok kat KL tu istana budaya bukannye satu tmpt yg sukar dicarik...sy bukan le nk cite psl istana budaya...tp cite psl teater lor...sy tulih mende nie pun sbb rase teraib skit...kalu sebatang gigi sakit...sume gigi terasa sakit gak...pe2 pun dlm blog nie...sy bebas bersuara...pe yg sy nk perkatakan delah teater yg berjudul air con...cite psl kehidupan gay di sekolah berasrama penuh...keseluruhan cite tue diadaptasikan kisah benar leh penulis skrip...shahnon shah...w/pun suara sy nie x kedengaran di arena teater negara...secara peribadi...sy menentang keras lor...teater nie ditayangkan...wat malu seluruh warga sbp jea...hasil teater nie dh memberikan sedikit ruang info negatif dlm minda rakyat msia ttg kehidupan bdk2 sbp...krn tahi cicak seketul...sebesen air mutlak jadik najis...

sinopsis teater nie :

Chep dan Burn merupakan pelajar SM Sultan Ahmad Tajuddin Mukarran Sham, sebuah sekolah elit di Kedah. Burn merupakan anak emas dengan memegang jawatan ketua Pengawas dan juga Kapten kepada pasukan hoki sekolah.

Teman rapatnya, Chep pula mempunyai sikap cepat marah sehingga digeruni pelajar-pelajar junior. Sekolah yang mereka duduki amat disegani dan mempunyai rekod cemerlang di dalam akademik mahu pun sukan.

Namun, kisah mayat pelacur mak nyah yang dijumpai dibunuh di lorong belakang stesen keretapi terbiar berhampiran sekolah menguraikan status quo dan budaya buli, jenayah seks dan keganasan.

Rakan baik William dan Asif pula telah berubah daripada pelajar bendul dalam semua perkara akibat daripada terdedah kepada kisah pembunuhan tersebut.

Teater ini juga diakhiri dengan kisah yang tidak disangka-sangka dan si pembunuh akhirnya mengaku selepas memperakui bahawa dia (lelaki) berasa iri hati kepada teman rapatnya (lelaki) yang digoda pelajar lain (lelaki) dan menjalani hubungan rahsia dengan maknyah (yang pada fizikalnya lelaki).

ulasan wartawan :

ramai ibubapa yang bercita-cita untuk menghantar anak-anak mereka ke sekolah berasrama penuh dgn harapan anak mereka dapat belajar hidup berdikari.

Namun, dalam proses pembelajaran dan persekitaran yang berlingkar dengan rakan-rakan sekolah dari pelbagai latar belakang, realitinya tidak seperti yang diimpi-impikan.

Kaedah yang diterapkan di dalam sekolah berasrama penuh untuk membentuk pelajar-pelajar supaya menjadi insan yang maskulin, tegas dan berperwatakan dan cuba untuk mengubah pelajar-pelajar yang tidak membesar ke arah criteria tersebut.

Namun, melalui skrip yang ditulis oleh Shannon Shah, setiap insan itu dijadikan dengan sifat yang istimewa dan tersendiri.
Paksaan untuk mempunyai sifat secara paksa menjadikan pelajar-pelajar 'memberontak' dengan cara tersendiri sehinggalah wujudnya skandal di dalam sekolah dan akhirnya sebuah pembunuhan.


ulasan sy lak:

hasil pementasan org2 budus...hanye org2 budus shj mengiktiraf teater nie...byk mende laie sepatutnye penulis skrip nie leh wat ttg bdk2 sbp...contohnye cabaran anak2 sbp menghempas pulas utk mengekalkan kemerdekaan negara yg diwarisi dr nenek moyang ke...kalu ye pun nk glamer..bukan le cara cam ne...teater yg bertaraf sampah nie...hanye ulat2 najis je yg berkerumun..mencemarkan nama sbp jea...

kami tidak melahirkan pelajar bersifat gay...dunia gay tiada kaitan secara khusus ngan bdk2 sbp...kalu dah naluri individu tu gay...dok atas pokok kurma kat padang pasir pun...feel tue tetap de gak...sistem n perlaksanaan pengendalian sahsiah serta behavior bdk2 kat sbp nie dah elok dah...x perlulah menyalahkan sistem serta cara didikan kami...jgn skali2 pesongkan mentaliti masyarakat ngan budaya sbp...tue le...sekolah tinggi2...tp budus bertingkat2....tu psl lor leh terpikir wat teater cam tue...plz!!! jgn busukkan nama kami sebagai warga sbp...hu3

p/s : "Air Con" mula dipentaskan pada 2 Julai sehingga 6 Julai di Pentas 2, Kuala Lumpur Performing Arts Centre.