Peristiwa nie berlaku mase sy bru sebulan dlm rahim ibu…sy tau cite nie pun melalui bacaan jea…sinopsisnye : kerusuhan racial antara etnik Tionghoa dan orang Melayu yang terjadi di Kuala Lumpur, yang menyebabkan lebih kurang 184 orang meninggal…Ianye merupakan antara peristiwa itam negara…
Sudah jadik lumrah alam…disebalik tragedi ada hikmahnye…pelbagai strategi kontrak sosial direalisasikan antara kaum oleh para pemimpin kite utk solvekan problem nie…antaranye dasar ekonomi baru…satu idea yg molek pd matlamat asalnye…digabung jalinkan lak ngan hak keistimewaan org melayu…Vision school diwujudkan supaya kanak2 leh menjalinkan integrasi antara kaum…tapi adakah ianye satu jaminan ikatan perpaduan itu berkekalan?
Mutakhir nie…slogan muhibbah diwar2kan…Nyanyian perpaduan didendangkan berwasilah frekuensi satellite kat radio n TV…rentaknye dipuisikan ngan nafas baru…bertemakan semangat perpaduan...tapi ade pe pd semangat?...kite cukup paham…tok nenek moyang kite x leh berpisah ngan istilah semangat nie…de semangat padi le…semangat pantai le…semangat nasi le….istilah nie dipijam pakai balik utk menguatkan ikatan perpaduan …sy bimbang jika konotasi antara semangat n perpaduan dipadankan …perpaduan akan goyah balik…last2 semangat tinggal semangat jea…cam semangat sukan tue…hangat2 tinja ayam.
Sy bertanggapan bahawa perpaduan nie tercedera akibat melanggar prinsip antara kaum…budaya antara kaum disalah ertikan…kite sepatutnye menghormati serta berbaik sangka terhadap sesuatu kaum…masing-masing de kekuatan dan kelemahan…sebelum tue kite kena kenal mengenal dulu antara kaum…Ini telah diingatkan oleh Allah s.w.t di dalam surah Al-Hujurat, ayat 13 yang bermaksud: Wahai manusia! Kami telah ciptakan kamu lelaki dan wanita, dan kami jadikan kamu berbangsa-bangsa dan berpuak-puak agar kamu kenal-mengenal antara satu sama lain. Sesungguhnya yang paling mulia daripada kalangan kamu di sisi Allah adalah yang paling bertaqwa. Sesungguhnya Allah Maha Mengetahui dan Maha Mengenal".
Allah suruh kita kenal mengenal...bukannye suruh kite gaduh bertumbuk…maki memaki….Nak kenal antara kaum nie bukannye sampai peringkat kite kena gi siasat cam cite CSI…melampau tue…pe yg penting kena kenal le budaya mereka…hati budi mrk…islam tue agama toleran…sifat bangsa melayu lak lemah lembut pekertinye…mmg dh cantik dah…sy rase kalu bangsa asing nk tau kunci perpaduan dinegara kite…nie le rahsianye....cuma kunci nie kena jaga baek2...jangan sampai lebur jadik debu kena makan api perkauman dah le...
Isu perpaduan antara kaum mempunyai skop skala yg besar…sy bukannye ahli antropologi dan sosiologi…tau serba serbi…jadik sy nk stop le sampai kat cni ttg cite perpaduan kaum …nanti tulisan sy nie terseliuh lak dr trak yg betul…
Dlm kehidupan di asrama khususnye…perpaduan perlulah disuburkan antara satu same lain tanpa berlandaskan fahaman rumah yg berbeza…kalu leh elak le dr ejek mengejek…kutuk mengutuk…jgn menyentuh isu keturunan n latar belakang keluarga...jgn beri gelaran x elok kat kawan2 tue…jgn sampai mrk kecik hati…memendam rase n perasaan…isu nie kecik jea…tp kesan die leh meranapkan ukhuwah sesame sendiri…pe yg paling penting…prinsip2 seorg kawan tue kena teliti betul2…jgn main redah jea…kalu redah2 jea membuta tuli maksudnye…kite dah mula mengergajikan rantai ikatan perpaduan…ikatan persahabatan…hu3
0 comments:
Post a Comment